TRAC 2018 van start in Leeuwarden

Mooie expositie van kunstenaars van de Klassieke Academie uit Groningen in Frisian Gallery Leeuwarden

v.l.n.r. Tom Hageman, Michael Pearce en Peter Trippi

Tekst Gerrit Brand
Fotografie Xandra Donders
 
TRAC staat voor The Representational Art Conference, een initiatief van de Amerikaanse kunstenaars Michael Pearce en Michael Lynn Adams (sinds 2012), waar Tom Hageman, oprichter en directeur van de Klassieke Academie in Groningen op in is gesprongen. Hij haalde de internationale conferentie over ‘representational’ art, zeg maar figuratieve kunst, naar de culturele hoofdstad van Europa 2018, Leeuwarden, Friesland. In het WTC Leeuwarden loopt de conferentie nog tot vrijdag 4 mei a.s. 
KunstKrant.nl was er de eerste dag bij. Dat wil zeggen wij maakten de lezingen van Michael Pearce en Max Ginsburg mee, spraken met veel  mensen onder wie Tom Hageman en Peter Trippi, die uit de VS was overgekomen om lezingen te verzorgen én om de tentoonstelling met werk van de kunstenaars van de Klassieke Academie die tegelijk met TRAC 2018 in Leeuwarden van start ging te openen. ​

Het was een enerverende dag. Interessant om te zien hoe enthousiast en betrokken de deelnemers (kunstenaars) zijn bij hun ideaal, opkomen voor de figuratieve/realistische kunst. Want waar het allemaal omdraait is dat de kunstenaars van figuratief/realistisch werk (laten we in het vervolg de term figuratief maar gebruiken voor het gemak) al jaren het gevoel hebben in het verdomhoekje te zitten. Op kunstacademies worden de skills, de vaardigheden die je als beeldend kunstenaar nodig hebt om figuratief te werken (tekenen, schilderen) niet of nauwelijks meer onderwezen. Alle aandacht gaat uit naar de zogenaamde avant-garde: abstract werk, video-art, digital art en noem maar op, kortom kunstvormen waar heel andere vaardigheden aan te pas komen dat het pure klassieke schilderwerk. De oprichters van TRAC willen aandacht voor het vak van kunstenaar als iemand die de vaardigheden en technieken voor het klassieke werk beheerst.
 
Als je de lezingen beluistert dan klinkt daar hier en daar iets van van verongelijktheid in door. Wij zijn aan de kant gezet, decennia geleden al, in de vorige eeuw, ten gunste van de avant-garde. Michael Pearce schetste in zijn lezing de ‘geschiedenis’ van de figuratieve kunst. Hij ging daarbij terug naar de jaren 30 en 40, de tijd waarin de nazi’s in Duitsland alle kunst die niet realistisch (genoeg) was entartet  noemden en verboden. Na de tweede wereldoorlog kwam de avant garde op, men keek – kort door de bocht gesteld - neer op de realisten alsof het ex-nazi’s waren. De Sovjet Unie, de socialisten deden hetzelfde als de nazi’s gedaan hadden, en verboden alle niet-realistische kunstvormen. De VS begon de strijd aan te binden met het communisme dat vanaf eind jaren 40 als groot gevaar gezien werd, en dus begon men de eigen kunst te promoten. Onze kunstenaars zijn vrij, want wij leven hier in de vrije wereld. De avant-garde kunst werd voorgetrokken, zelfs met enorme budgetten extra gepromoot. De CIA bemoeide zich ermee en zorgde ervoor dat er miljoenen, zelfs miljaren dollars vrij kwamen om de vrije wereld, de VS, via de Amerikaanse avant-garde op de kaart te zetten als tegenwicht tegen de communistische Sovjets. Met als gevolg dat de realistische kunst in de VS in het verdomhoekje kwam te zitten.

Hoe dan ook, de Amerikaanse kunstenaar Max Ginsburg hield een gloedvol betoog voor het onderwijzen van skills, vaardigheden en technieken. Hij schetste ook een wat bleek beeld van de situatie van de realistische kunst aan de Amerikaanse art schools, waar nog steeds net als in Nederland de klassieke kunst niet erg belangrijk gevonden wordt. Koren op de molen van Tom Hageman uiteraard.
Realistisch werk moet wél een boodschap hebben, iets te melden hebben, vindt Ginsburg. Het sociaal-realistische werk uit de Sovjet-periode is slechts verheerlijking van idealen, er klinkt geen enkele maatschappij- of sociale kritiek in door.


Peter Trippi is hoofdredacteur van het Amerikaanse magazine Fine Art Connoisseur en staat ook op de bres voor de hedendaagse representational art oftewel realistische kunst. Trippi was co-curator van de Waterhouse tentoonstelling (pre-Rafaëlieten) in 2008 in het Groninger Museum en van de  Lawrence Alma-Tadema tentoonstelling in het Fries Museum in 2016.  Hij is ook betrokken als adviseur bij The American Dream tentoonstelling in het Drents Museum en de Kunsthalle in Emden die op dit moment nog lopen. The American Dream toont Amerikaanse realistische kunst uit de periode van 1945 tot heden. Het is goed dat de deelnemers aan het congres vrijdag een bezoek brengen aan deze tentoonstellingen in Assen en Emden. Want blijkbaar werd er in de tijd waarin volgens de bovengenoemde sprekers de realistische kunst in de VS zo verguisd werd toch wel belangrijk realistisch werk gemaakt. Zo zwartwit was het nu blijkbaar ook weer niet.
Peter Trippi opende de expositie van werk van de kunstenaars van de Groningse Klassieke Academie in Leeuwarden. Een grote expositie met prachtig werk. Ik praatte op deze tentoonstelling nog even na met de Amerikaanse meester in het vak Max Ginsburg. Hij vond het werk van de noordelijke realisten over het algemeen van grote kwaliteit. Ieder zijn eigen stijl binnen het realisme, prachtig. De skills waren op niveau, aldus Ginsburg. Een compliment voor de deelnemers.
 
 
Hedendaags Nederlands realisme en de Klassieke Academie voor Beeldende Kunst
Een tentoonstelling van kunstenaars van de:
 Alumni, docenten, winnaars wedstrijd Art Competence en genodigden
Locatie: The Frisian Gallery, Zaailand 147, Leeuwarden, Culturele hoofdstad van Europa
Te bezichtigen van 1 Mei tot en met 24 Juni 2018 –  open woensdag t/m zondag van 13.00 tot 17.00 uur
 
TRAC 2018. Nog tot en met 3 mei te bezoeken. Klik hier voor meer informatie.