Spending Quality Time With My Quantified Self

Momu & No Es – Highway (video still) - 2014

20 januari 2016. Slaap 7,4u. Gewicht 60,3 kg. Aantal stappen 4971. Gezondheidsstatus 79%. Stresslevel 40%. Glazen water 3. Dagen geleefd 10.870. Huidige stemming: Mild.

Digitale technologie is steeds verder geïntegreerd in ons dagelijks leven. Aan de hand van apps, digitale extensies en draagbare meetapparatuur verzamelen we informatie over onze prestaties, ons uithoudingsvermogen en onszelf. Spending Quality Time With My Quantified Self brengt een aantal artistieke posities bijeen waarin de belichaming van het mens-zijn, het lichaam-in-wording en het lijf waarmee we onlosmakelijk verbonden zijn in onze gedigitaliseerde samenleving en data-economie centraal staan.

In een wereld die steeds meer bepaald wordt door berekeningen, data en informatie, door software-gedreven infrastructuren, kan de ‘quantified self’ gezien worden als symptomatisch voor de huidige tijdgeest, gekenmerkt door vluchtige relaties en een versneld besef van tijd. Onze digitale lichamen en identiteiten zijn onderdeel geworden van een economie van clicks, tracks, traces en likes, waarbij enkele machtige bedrijven kapitaliseren op de content die eigenhandig wordt gegenereerd door haar gebruikers.

Draagt deze wisselwerking tussen het menselijk lichaam en digitale technologie werkelijk bij aan een meer inzichtelijke, kwalitatieve vorm van zelfkennis en identiteitsvorming? Digitale extensies en protheses van het lichaam bieden vaak een uitkomst voor bepaalde facetten van het dagelijks leven, maar welke domeinen liggen er buiten de kaders van een technofix voor een geoptimaliseerd leven?

Spending Quality Time With My Quantified Self presenteert het werk van jonge kunstenaars die de intieme en complexe relaties tussen het menselijk lichaam en digitale technologie beschouwen, deconstrueren en herschikken. Kunstenaarsduo Momu & No Es toont een video-installatie waarin de toeschouwer een digitaal geconstrueerd parallel universum wordt gepresenteerd. Anni Puolakka & Jenna Sutela onderzoeken in een geluidsessay niet-traceerbare en niet te codificeren vormen van taal. Jenna Sutela toont tevens een video-essay over de relatie tussen de mens en onze op technologie gebaseerde omgeving. In deze tijd waarin typografie wordt aangevuld met beeldende of gecomprimeerde vormen van communicatie, zoals emoticons, kijkt Amy Suo Wu naar de wijze waarop wij ons door middel van taal een identiteit aanmeten, en hoe deze door technologie wordt beïnvloed.

Anna Zett toont een geluidswerk dat zich toelegt op de gestandaardiseerde taal van tekst-naar-spraaksoftware, waarbij de stem zonder aanwezigheid van het menselijk lichaam kan voortbestaan. Kate Cooper toont een installatie waarin ze ingaat op de versmelting van het lichaam met digitale netwerken en apparaten. Het videowerk van Alexandra Navratil reflecteert op normen uit de ergonomie en de thermodynamica voor het optimaal functioneren van het menselijk lichaam in werksituaties. Geurkunstenaar Maki Ueda maakt een installatie waarin menselijke lichaamsgeur te ervaren is als fenomeen dat niet te vangen is in het digitale domein. In zijn tekstwerk beschrijft Miloš Trakilović een vlucht over een bergketen, waarin hij de berg aanwendt als metafoor voor de materialiteit van het menselijk lichaam, als plek voor innerlijke reflectie en als oefening in het denken over een posthumaan tijdperk.

Expositie: Spending Quality Time With My Quantified Self
Locatie: TENT, Rotterdam
Wanneer: 11 februari t/m 10 april 2016
www.tentrotterdam.nl