​Nieuwe horizon in museum Villa Mondriaan, Museum Villa Mondriaan

Vanaf maart toont museum Villa Mondriaan een nieuwe horizon naast het vroege werk van Mondriaan. Vier verschillende perspectieven op de wereld en de kunst worden uitgelicht.
​
Paul Kooiker, Rob Birza, Anne Feddema en Richard Hutten geven met hun kunst ieder een eigen kijk op het idee van kunst. Horizon toont van 6 maart tot 20 september een nieuwe verkenning van het perspectief, het kijken. Villa Mondriaan geeft nu voor het eerst volledig de ruimte aan drie hedendaagse kunstenaars om hun eigen blik te tonen. Ieder hebben ze een volledige ruimte om één serie te tonen en de bezoeker hun blik te laten ervaren. Hoewel de kunstenaars wel een voorbeeld in Mondriaan zien, is in hun kunst niets terug te zien van zijn primaire kleuren en zwarte, witte en grijze lijnen.

Paul Kooiker, Uit de serie Eggs and Rarities, 2018

De kunstenaarsblik
Kunstenaar zijn, betekent het toepassen van regels. Deze gaan over hoe je het lichaam tekent, welke kleuren je gebruikt of waaruit je compositie bestaat. Ieder landschap heeft een horizon.
Het is aan de bekwame kunstenaar om deze regels te gebruiken en voor zich te laten werken. Piet Mondriaan bleef vaste formules verbuigen en verwerken in zijn kunst. Als analytisch kunstenaar keek hij naar de verhouding tussen zijn kunst en de werkelijkheid, als ook de rol die kunst speelt in de maatschappij. Uiteindelijk wist hij de wereld te vangen in geometrische abstractie.
Mondriaan vond zijn antwoord. Nu, een eeuw later, worden in de tentoonstelling Horizon kunstenaars uitgelicht die een eigen zoektocht houden naar de relatie van kunst met de werkelijkheid en het doel van kunst.

Paul Kooiker: Eggs and Rarities – een encyclopedie van het leven
Paul Kooiker (1964) laat je veel zien in zijn serie Eggs and Rarities. Het complexe geheel aan onderwerpen vertelt echter weinig over wat er afgebeeld is. In zijn veelheid is de serie een encyclopedie van een leven. Kooikers foto’s zijn soms herkenbaar en intiem, maar ook abstract. 
De foto’s lijken je een inkijk te geven in de privésferen van Kooiker. Tegelijkertijd toont de fotograaf je banale onderwerpen: een ei, een landschap, een kam, een haai. De kijker herkent ze vaag door de fotografische clichés die Paul Kooiker erop losgelaten heeft. De foto’s lijken uit toeristische brochures, fotoboeken van families of catalogi van warenhuizen gehaald. Het verhaal bepaal je als kijker zelf.

RobB, Systems in warped space 02, 2014, egg tempera on linen, 180x200cm

​Rob Birza: Systems in Warped Space – plat en recht als diepe buigingen 
Rob Birza (1962) neemt de tijd en de ruimte in het Arco-paviljoen met zijn Systems in Warped Space. Een rechte lijn mag wel recht lijken, maar wie zegt dat hij dat ook echt is? Een lijn die je recht uit je hoofd de ruimte in stuurt, zal uiteindelijk weer in je achterhoofd eindigen.
Birza speelt een spel met de illusie van ruimte. Hij zet het de ene keer volledig in op het vlakke doek, om het een volgend moment bewust in de weg te staan. Door een realistische ruimte zoals een huiskamer of een straat af te beelden, geef je richting aan de ruimte die je afbeeldt. De kunstenaar vraagt zich af hoe je ruimte creëert op een plat vlak met alleen abstracte vormen. Hoe maak je ruimte, zonder een ruimte?

Anne Feddema, Landschapschilder, 2019

​Anne Feddema: De Wandelaar – abstractie in kleur
Voor het eerst in tijden wordt in een museum nieuw werk van Anne Feddema (1961) getoond. In Villa Mondriaan laat Feddema zien dat hij abstractie niet in vormen vindt, maar in het oneindige palet van kleuren. 
Anne Feddema is eigenwijs. Alles, van verpakkingen tot zijn eerdere schilderijen, is voor hem een schilderdoek. Feddema heeft een bijna obsessieve schilderdrift en werkt elke dag aan zijn kunst. Hij zet een eigen, subjectieve weergave van de realiteit voorop. Voor hem is secuur kijken naar de wereld de eerste stap, het precies vastleggen van de wereld is minder belangrijk.]
 

Richard Hutten, Table Chair, 1990

Richard Hutten, Miffy, 2014

​Richard Hutten: No Sign of Design – functie van het alledaagse
Richard Hutten (1967) omarmt de conventies van design met beide armen met zijn No sign of design-meubels. Ze zijn strak en functioneel, maar niet helemaal zonder humor. Hij neemt architectuur mee in zijn ontwerp of speelt met driedimensionaliteit, wat zorgt voor komisch, maar helder design.
Met zijn ontwerpen speelt Hutten graag in op culturele fenomenen. Zijn weergave van Nijntje voor het project Nijntje Art Parade laat zien hoe hij een artistiek concept mengt met zijn speelse humor. Nijntje is een driedimensionaal beeld, maar heeft vanaf elke kant hetzelfde aangezicht. Zo laat Hutten je kijken naar het tekenfiguur zoals je altijd al deed. Driedimensionaliteit weerhoudt de ontwerper er niet van om je alsnog een tweedimensionaal figuur te tonen.

Op zaterdag 7 maart opent Horizon, op de verjaardag van Piet Mondriaan. Tijdens het openingsweekend zijn er speciale, gratis workshops voor zowel kinderen als volwassenen. Iedereen mag op zaterdagmiddag aanschuiven om eigenhandig verschillende soorten tempera en olieverf te maken zoals Rob Birza.

Op zondag 8 maart zijn er verschillende workshops en instaprondleidingen om dichter bij het werk van Kooiker, Birza, Feddema en Hutten te komen.
villamondriaan.nl voor het actuele programma van het openingsweekend.