Mondo Mendini Mooi overzichtstentoonstelling van het werk van de ontwerper van het Groninger Museum

De wereld van Alessandro Mendini van 12 oktober 2019 tot en met 5 mei 202

Alessandro Mendini Foto: Carlo Lavatori – Alessandro Mendini Archive

Tekst Inge Koekoek
Foto’s Gerrit Brand en Groninger Museum
​
Zaterdag 12 oktober opent het Groninger Museum de tentoonstelling Mondo Mendini. De beroemde Italiaanse ontwerper Alessandro Mendini heeft de tentoonstelling vlak voor zijn overlijden in februari dit jaar samengesteld. 25 jaar geleden was hij – zoals iedereen zo langzamerhand wel weet – de hoofdarchitect/ontwerper van het Groninger Museumgebouw. Mendini toont niet alleen een brede selectie uit zijn eigen oeuvre, maar koos ook werk van kunstenaars waarmee hij zich verwant voelde en die hem inspireerden, zoals Paul Signac, Gio Ponti en Michele De Lucchi. Met meer dan 200 tentoongestelde objecten is Mondo Mendini een visueel overweldigende, poëtische en humoristische afspiegeling van Mendini ’s werk als ontwerper en architect.
De tentoonstelling is tot en met 5 mei 2020 te zien.

Mondo Mendini
Op donderdag 10 oktober gaf het Groninger Museum een perspreview van de tentoonstelling. Andreas Blühm, directeur Groninger Museum: ‘Toen ik 7 jaar gelden directeur van het museum werd, ben ik naar het atelier van Mendini afgereisd. Daar heb ik Mendini ontmoet en veel met hem gesproken en van hem geleerd.’
Ruim tweeënhalf jaar geleden vroeg het Groninger Museum aan Alessandro Mendini of hij een tentoonstelling van zijn werk zou willen samenstellen ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Museumgebouw. Het verzoek was ietwat ongebruikelijk. Vaak wordt er bij zo’n project een (gast) curator ingeschakeld die eerst onderzoek doet naar het oeuvre van de kunstenaar en dan met een voorstel voor de tentoonstelling komt. Mendini kwam een paar dagen na het verzoek al met een voorstel. Een voorstel waarin een derde van het werk door andere kunstenaars is gemaakt.
 
Alex Mocika werkte al bij Atelier Mendini toen het Groninger Museum werd gebouwd. Hij is verantwoordelijk voor de inrichting van de tentoonstelling. ‘Mendini wil dat je verrast wordt door de tentoonstelling zodat je dingen gaat ontdekken,’ laat Mocika weten. Je zal daarom ook niet veel tekst in de kamers tegenkomen. ‘Het zal een beetje zijn als of je door een droom heen loopt’.
 
‘Verwacht geen traditionele expositie,’ zegt curator Ruud Schenk van het Groninger Museum. En dat klopt. Er zit geen chronologische volgorde in de tentoonstelling en zijn eigen werk staat gemixt met het werk van de andere kunstenaars. De tentoonstelling barst van kleur en differentiatie. Het trekt je aan en nodigt je uit om na te denken over de werken die je ziet. In elke kamer van de tentoonstelling kan je een inspirerende tekst vinden die iets zegt over de werken en de werkwijze van Mendini. De tentoonstelling is modern, futuristisch en anders, kortom een perfect hommage aan Alessandro Mendini (1931-2019).
 
Alessandro Mendini
Alessandro Mendini studeerde in 1959 af als architect en trad in dienst bij het ontwerp- en architectenbureau Nizzoli Associati in Milaan. Na tien jaar praktijkervaring besloot hij, mede onder invloed van de revolutionaire geest van de jaren zestig, zich meer theoretisch te verdiepen in architectuur en design. Hij was tussen 1970 en 1976 hoofdredacteur van het blad Casabella, dat een spreekbuis werd voor een nieuwe generatie maatschappijkritische, avant-gardistische architecten en ontwerpers in Italië. Hierna was hij nog hoofdredacteur van de architectuur- en designbladen Modo (1977-1981) en Domus (1980-1985 en 2010-2011).
 
Mendini begon zich steeds meer als ontwerper te manifesteren. Bijzonder invloedrijk werd hij met zijn grensverleggende projecten met de designgroep Alchimia, als het in 1981 gerealiseerde Il mobile infinito (het oneindige meubel) waarbij ontwerpers en beeldend kunstenaars samenwerkten aan experimentele meubels met verwisselbare decoratie. Vanaf de jaren tachtig was hij als adviseur verbonden aan de firma Alessi, waarvoor hij spraakmakende samenwerkingsprojecten op de grens tussen architectuur en design initieerde. Ook maakte hij ontwerpen voor de horlogefabrikant Swatch, voor Philips en voor tal van designfirma’s. Samen met zijn jongere broer Francesco ontwierp hij kleurrijke gebouwen in Europa en Azië, waarvan het Groninger Museum het meest bekend is. Tot op hoge leeftijd is hij blijven bouwen aan een enorm veelzijdig oeuvre van fantasievolle, dwarse, humoristische en poëtische objecten.