Het uitvergroten van een veelal alledaags object en het aldus creëren van de unieke ervaring die met het verbaasde herkennen van dat alledaagse gepaard gaat is een boeiend verschijnsel in de hedendaagse beeldtaal die een schokeffect niet schuwt. Denk maar aan Claes Oldenburg en Jeff Koons. Het komt er inderdaad op aan telkens een andere invalshoek te bedenken die ruimte biedt aan creativiteit en aan een eigen plastische visie. Daar is Laurence Jenkell, die in Vallauris leeft en werkt, wonderwel in geslaagd. Het merkwaardige daarbij is het feit dat zij vanuit een ogenschijnlijk voor de hand liggende en toch bijzonder originele bedenking een wereld van vormen heeft gecreëerd en nog steeds verder uitbouwt die een aangrijpend beeld biedt van onze maatschappij met haar vele uitwassen op tal van vlakken. Haar sculpturen hebben mondiaal, dat wil zeggen evenzeer in Abu Dhabi, Parijs en Cannes, als in New York, op de wereldtentoonstelling van Milaan in 2016 en tijdens de Biënnale van Venetië in 2015 ophef gemaakt en zowel enthousiaste als sympathieke en diepzinnige commentaren uitgelokt. Het aanvankelijk speelse van haar sculpturen is uitgegroeid tot een vorm van ruimtelijke bewustwording, tot een uiting van maatschappijkritiek en een beeldend panorama van de wereld waarin wij leven. Vorm en inhoud beleven een bevreemdende triomf in haar gehele oeuvre dat zich steeds vernieuwt en uitbreidt. Haar basisidee, die internationaal als ‘wrapping’ wordt omschreven, is het in papier of cellofaan, of wat dan ook, wikkelen van een (reusachtige) bonbon, uitgevoerd in diverse materialen zoals aanvankelijk plexiglas en later brons, marmer en polyester, wat de mogelijkheid biedt om op heerlijke wijze te draperen en tevens een vlakte creëert waarop geschilderd, getekend, geprojecteerd, gegraveerd kan worden, waarop een embleem kan worden aangebracht en een boodschap kan verschijnen. Zo wordt het lichaam van de bonbon een drager en is de wikkel een sculpturaal gegeven. Dat kwam bijvoorbeeld schitterend tot uiting wanneer zij, naar aanleiding van een bijeenkomst van de G20 op haar ‘Bonbons drapeaux’, de vlaggen van de deelnemende landen uitbeeldde op de mythische Croisette in Cannes. De meeste van die kleurige vlaggen zullen deel uitmaken van Sculpture Link Knokke-Heist 2019, wat ongetwijfeld veel voorbijgangers zal boeien.
De wikkel, de drapering in een schilderij of op een sculptuur, is een eeuwenoud plastisch gegeven dat een esthetische uitstraling bezit, dat de kunde van de kunstenaar illustreert, dat warmte suggereert en een intense aanwezigheid. In een hedendaags beeldhouwwerk is dat een merkwaardige en lovenswaardige verschijning. In het oeuvre van Laurence Jenkell zijn torsie en drapering welsprekende motieven geworden die een veelheid van bedenkingen evoceren. Naar de kunstenares beweert, is haar vondst om monumentale snoepjes uit te beelden, te kleuren en op inventieve wijze een bestendige metamorfose te doen ondergaan, geïnspireerd door het feit dat tijdens haar kinderjaren alle zoetigheid haar werd ontzegd. Een soort revanche eigenlijk en tevens een uitdaging. Die uitdaging bestaat erin aan de hand van haar Wrapping, haar torsies en haar drapering, een wereld te ontplooien die de reflectie is van haar kritisch benaderen van de dingen namelijk onder meer haar kijk op dierenleed, op overdreven consumeren en hongersnood, op de dubbele schroef van onze DNA, op robotten. Telkens is de torsie daarbij een weergave van haar maatschappelijke bewogenheid zonder dat de beeldtaal als esthetisch gegeven uit het oog wordt verloren. Laurence Jenkell is in vrij korte tijd een terechte internationale beroemdheid geworden. Dat in november 2017 in Sotheby’s – New York een ruim twee meter hoog aluminium Bonbon van de kunstenares voor 285.106 € (337.500 USD) werd geveild en dat zij aldus op dat ogenblik de duurste Franse kunstenares in de VS was mag als betekenisvol worden aanzien. Het is een adembenemend voorrecht dat zij met haar monumentale en kleurige snoepjes waaronder een niet eerder tentoongesteld ruim vijf meter hoog ensemble van zes grijsgekleurde aluminium snoepjes de 26ste Sculpture Link Knokke-Heist van 15 juni tot en met 18 augustus 2019 een bijzondere en diepzinnige uitstraling zal verlenen. De Zeedijk en de weg naar CC Scharpoord worden weer een en al schittering die iedereen wil zien en beleven. De wandeling (of fietstocht) loopt over de Zeedijk vanuit Het Zoute richting Heist-West en eindigt aan het CC Scharpoord, waar van 10 tot en met 18 augustus de 44ste editie van Art Nocturne Knocke plaatsvindt. Daar kan men in de stand van Bel-Air Fine Art, waarmee trouwens ook dit jaar voor Sculpture Link wordt samengewerkt, verder kennis maken met het oeuvre van Laurence Jenkell, in kleinere formaten weliswaar. Voor de komende editie van ART NOCTURNE KNOCKE wordt dit jaar een 40-tal standen voorzien. Er wordt zowel oude, moderne en hedendaagse kunst als design gepresenteerd op een eclectische setting, kwalitatief en verfrissend hedendaags. De Sculpture Link folder vind je bij de dienst Toerisme en CC Scharpoord. www.sculpturelink.be
0 Comments
Leave a Reply. |
Archives
Januari 2022
Categories
Alles
|
KunstKrant.nl Officiële Website Copyright
© KunstKrant.nl 1993 - 2024 All rights reserved. KunstKrant.nl Website is NOT responsible for any external link on the website Powered by: Uitgeverij Nobelman |
Contact
KunstKrant.nl | Kunstkrant.be Emdenweg 3 9723 TA Groningen Mobiel: +031 (0)6 50831893 E-mailadres: [email protected] |