Derde expositie in het kader van ‘Archief voor de Toekomst’

Drie Brabantse kunstenaars reflecteren op hun nalatenschap 

Bij een kunstenaar ligt de prioriteit bij het maken en het legitimeren van wat wordt gemaakt. Zij spannen zich bovendien gedurende hun loopbaan in om het werk zo goed mogelijk onder te brengen in het publieke domein. Waar het voor publiek zichtbaar is en daar -hopelijk- in de toekomst ook voor publiek zichtbaar blijft. Waar anderen voor het werk zullen zorgen.

Maar wat gebeurt er met werk en archief dat de weg niet vindt naar collecties van musea, verzamelaars, bedrijven, de overheid of particulieren? Als je er straks zelf niet meer voor kunt zorgen, wie bekommert zich er dan om? Wat laat je eigenlijk na? En aan wie laat je dat na?
 

Het project ‘Archief voor de Toekomst’ staat in het teken van de dilemma’s rondom het behoud en beheer van collecties en archieven van hedendaagse kunst. Voor deze expositie kregen drie kunstenaar die in het midden van loopbaan staan de opdracht na te denken over hun nalatenschap en naar aanleiding daarvan nieuw werk te maken.

Matthijs Bosman - Het cafe dat niet meer bestond

Matthijs Bosman(Eindhoven, 1976 – woont en werkt in ’s-Hertogenbosch)
“We verkopen gewoon de afgelopen zeven jaar nu op televisie. Dat leek me wel grappig. Maar Tel Sell  had geen enkele interesse. Het grappige was dat het hen niet eens zozeer ging om de idioterie van het idee, maar om praktische redenen. Het was gewoon echt niet genoeg. Als je nou van elk van die dingen 5000 stuks zou hebben, of zo, misschien dan wel, kreeg ik te horen….” (’s-Hertogenbosch, februari 2014) 



Sigrid Calon(’s-Hertogenbosch, 1969 - woont en werkt in Tilburg)

“Het idee dat ik mijn eigen letterfont zou kunnen ontwikkelen, vond ik fascinerend. Daarbij vroeg ik me af of je, als je een font maakt, dat dan voor iedereen beschikbaar zou moeten stellen... Daar twijfel ik nog over, omdat ik het font graag eerst zelf wil doorontwikkelen, testen en gebruiken. Maar het idee dat het in de toekomst wellicht door anderen gebruikt kan worden, laat me nog niet helemaal los.” (Tilburg, februari 2015)

 

Stan Wannet(Eindhoven, 1979 – woont en werkt in Eindhoven)
“Het is heel bewerkelijk werk, dus het heeft alleen zin het werk te bewaren als je het om de zoveel tijd weer repareert en herstelt. En dan is er een beperking aan het aantal installaties die ik zelf bij kan houden. Als het er straks veel meer worden, dan heb ik daar een fulltime taak aan om die werken goed te houden.” (Eindhoven, maart 2014)                      


 Symposium en publicatie

Het verkennende onderzoek van bkkc wordt afgerond met een Symposium in Museum de Pont in Tilburg op 25 juni 2015. Sprekers zijn onder andere Bart De Baere (directeur M HKA, Antwerpen), Lex Ter Braak (directeur Jan van Eijck Academie, Maastricht) en Sanne van Bellingen (PACKED vzw - Expertisecentrum Digitaal Erfgoed, Brussel).
Tijdens het symposium wordt de publicatie ‘Archief voor de Toekomst’ gelanceerd. Die belicht de problematiek en geeft praktische handreikingen aan kunstenaars, nabestaanden en stichtingen.

---