CoBrA - vrijheid in kleur

De kunstenaars van de CoBrA-groep vonden de etiquette niet boeiend, en hielden zich niet bezig met ´hoe het heurt´. Ze laptel de regels van de kunstacademie volledig aan de laars. Kort na de Tweede Wereldoorlog hadden ze behoefte aan een vrije manier van schilderen. Bij deze vrije manier hoorde ook de behoefte aan kleur. De kunstenaars van de CoBrA-groep schilderden vaak dieren en fantasiewezens. Ook de oorlog werd vaak (indirect) terug te leiden in de werken. Een selectie van dat CoBrA-werk is vanaf 1 juni 2020 te zien in het Stedelijk Museum Schiedam.

​Vrijheid in kleur
De tentoonstelling CoBrA, vrijheid in kleur bevat ruim twintig schilderijen, enkele beelden en twee schalen van aardewerk. Ook de werken Oerbeest en De Wilde Jongen van karel Appel zijn te bekijken. Daarnaast zijn er topwerken van Constant, Corneille, Eugène Brands, Anton Rooskens en Lotti van der Gaag. Alle kunst komt uit de eigen collectie van het museum in Schiedam. In de jaren vijfitg van de vorige eeuw kocht het museum werk van de beweging.
 
Bekende werken
Het werk van CoBrA is voor veel mensen wel bekend. De naam van de groep ontleent zich aan de hoofdsteden waar de deelnemers werkten, Copenhague, Bruxelles, Amsterdam. De onderlinge taal van de groep was Frans. Vandaar ook de Franse schrijfwijze van de steden. De leden werkten drie jaar samen, van 1948 tot en met 1951. De korte samenwerking van de groep kreeg een enorme invloed in de kunstwereld. Zeventig jaar na dato behoren de werken van CoBrA tot de publiekslievelingen van veel museumbezoekers. Een bijzonder gegeven, want zowel pers en publiek reageerden in eerste instantie negatief op de werken van de groep.
 
Spontaan
De negatieve reactie van critici kwam niet uit de lucht vallen. Vergeleken met het werk volgens de regels van de kunstacademie kwamen de werken vooral over als ´geklad, geklets en geklieder´. Jaren later is deze spontane manier van schilderen juist de kracht van de kunststroming. Het lijkt alsof de kunstenaar tijdens het schilderen het object ontdekte.
 
Oorlogsgruwelen
Toch kijkt niet iedere CoBrA-kunstenaar blijmoedig naar de toekomst. Zes jaar na de Tweede Wereldoorlog schildert Constant de oorlogsgruwelen. In plaats van letterlijke scenes probeert hij het gevoel van wanhoop, verwoesting en verschrikking over te brengen. Zijn titel De verschroeide aarde is veelzeggend. Die verwijst naar de gelijknamige tactiek van de Duitse troepen om alles wat op hun pad kwam te vernietigen.