Reportage en recensies |
Tekst Gerrit Brand Fotografie Suhaila Sahmarani Soms doe je wel eens iets geks. ’s Zaterdagochtend 18 september werd ik wakker en las op Facebook dat de Arc de Triomph was ingepakt door Christo. Nou ja, helaas niet meer door Christo zelf, want hij overleed vorig jaar voordat hij zijn project kon uitvoeren, maar door een team onder leiding van zijn neef Wladimir Javacheff. Kom, zeiden Suhaila en ik tegen elkaar, we rijden ernaartoe, want dit is uniek. Het laatste ‘grote object’ dat door Christo is ingepakt, en slechts veertien dagen te zien. Van 17 september tot 3 oktober. Dit moeten wij met eigen ogen gezien hebben. En dus pakten we de auto en zetten koers naar Parijs. Helaas besef je dan al snel dat je ‘helemaal in Groningen’ woont. Toch even drie uur langer rijden dan wanneer je vanuit Breda had kunnen vertrekken. We zaten om 11 uur in de auto en kwamen om een uur of half zeven aan bij de Place Charles de Gaulle aan het eind van de Avenue des Champs –Élysées. Het was mooi weer, 20 graden en zonneschijn, de reis verliep vlot, behalve het laatste stukje in Parijs. Omdat het gebied rond de Arc de Triomphe was afgesloten voor auto’s (ook een deel van de wegen ernaartoe) kwamen we in een enorme verkeerschaos terecht. Maar op de een of andere manier wisten we de Place Charles de Gaulle tot op 300 meter met de auto te bereiken. We konden de wagen zelfs kwijt in een parkeergarage in een zijstraat van de Avenue de Wagram. Rond de Arc de Triomphe was het druk. Het hele gebied was afgezet met hekken en er was enorm veel bewaking, militairen met de mitrailleur in de hand. Je had een CoronaCheck nodig om binnen de hekken te worden toegelaten. Geen probleem, we zijn gevaccineerd. Parijs is een internationale stad (als er een stad het predikaat hoofstad van Europa verdient is het wel Parijs), rond de Arc de Triomphe was het een drukte van belang met mensen die vanuit de hele wereld waren komen aanreizen om dit evenement mee te maken. Er waren alleen opvallend weinig Chinezen waar je normaalgesproken in Parijs over struikelt. Tja, de Covidpandemie houdt het internationale reizen (vooral uit het Verre Oosten) beperkt. Overigens kan ik me voorstellen dat zonder Covid het nog veel en veel drukker geweest was rond de Arc de Triomphe. Toen we na een uur bij het tijdelijke kunstobject te hebben rondgehangen in een restaurant achter een maaltijd zaten en met de smartphone op zoek gingen naar een hotel bleek er een op nog geen 300 meter van ons vandaan, aan de Av. de la Grande Armée, nog een kamer vrij te hebben, die godzijdank niet 3000 euro per nacht kostte (zoals het hotel bovenaan het lijstje) maar een stuk minder, in ieder geval betaalbaar voor eenvoudige kunstkrantreporters. Vandaar dat we ook ’s avonds, na zonsondergang, toen de ingepakte Arc de Triomphe in de schijnwerpers stond, mooie foto’s konden maken. De historie: In 1961, drie jaar nadat ze elkaar in Parijs hadden ontmoet, begonnen Christo en Jeanne-Claude kunstwerken te maken in de openbare ruimte. Een van hun projecten was het inpakken van een openbaar gebouw. Toen hij in Parijs aankwam, huurde Christo een kleine kamer in de buurt van de Arc de Triomphe en sindsdien voelde hij zich aangetrokken tot het monument. In 1962 maakte hij een fotomontage van de ingepakte Arc de Triomphe, gezien vanaf de Avenue Foch en in 1988 een collage. 60 jaar later werd het project eindelijk geconcretiseerd, helaas voor de kunstenaar zelf net te laat. Hij overleed in 2020. L'Arc de Triomphe, Wrapped werd volledig gefinancierd door de nalatenschap van Christo Javacheff, door de verkoop van Christo's voorbereidende studies, tekeningen en collages van het project, alsook maquettes, werken uit de jaren ‘50 en ;60, en originele lithografieën over andere onderwerpen. Het project ontving (volgens het persbericht) geen openbare middelen. De Eeuwige Vlam, voor het Graf van de Onbekende Soldaat op de Arc de Triomphe, bleef branden tijdens de installatie, en zal blijven branden tijdens de tentoonstelling en de ontmanteling van het kunstwerk. Zoals altijd zullen veteranenverenigingen en vrijwilligers die de waarden van de Franse Republiek zijn toegedaan, zorgen voor de continuïteit van de herdenking en de dagelijkse ceremonie van het opnieuw ontsteken van de vlam die eer betoont aan de Onbekende Soldaat en degenen die hun leven verloren in de strijd voor Frankrijk. Naar de wens van Christo is L'Arc de Triomphe, Wrapped door zijn team, onder leiding van zijn neef Wladimir Javacheff gerealiseerd. Het project werd gerealiseerd in samenwerking met het Centre des Monuments Nationaux en in coördinatie met de stad Parijs. Het kreeg ook de steun van het Centre Pompidou. De Arc de Triomphe werd ingepakt in 25.000 vierkante meter recycleerbaar polypropyleendoek in zilverblauw, en met 3.000 meter rood touw. De Arc de Triomphe, Wrapped is een tijdelijk kunstwerk, te zien gedurende 16 dagen van zaterdag 18 september tot en met zondag 3 oktober 2021.
0 Comments
Leave a Reply. |
Schrijversklik op de schrijvers voor een overzicht van de door hen geschreven artikelen.
.Riedstra.Gerrit Brand.Lysbeth HofstraWesley FerwerdaIlse van der Wal Categories
Alles
|
KunstKrant.nl Officiële Website Copyright
© KunstKrant.nl 1993 - 2024 All rights reserved. KunstKrant.nl Website is NOT responsible for any external link on the website Powered by: Uitgeverij Nobelman |
Contact
KunstKrant.nl | Kunstkrant.be Emdenweg 3 9723 TA Groningen Mobiel: +031 (0)6 50831893 E-mailadres: [email protected] |