Het Foam overwoog met deze tentoonstelling: Zou deze bijzondere invloed van het werk van Araki hier ook gelden, ofwel kan het Foam iets zichtbaar maken van deze invloed? Grote hedendaagse fotografen zijn direct beinvloed door Araki, kunstenaars zoals Nan Goldin om maar een te noemen. Araki (75) heeft meer dan 450 fotoboeken in zijn lange leven gemaakt, maar nog steeds is hij in staat zichzelf te vernieuwen. Opnieuw en opnieuw verdiept Araki zich in de wreedheid van de tijd en het onvermijdelijke van de dood. Het leven van Araki bestaat uit fotografie en anders is er niets, in zijn z’n eigen woorden: 'het leven zelf is fotografie'. In de midden jaren '60 begonnen en sinds die tijd zijn er gigantische hoeveelheden foto’s ontstaan. Persoonlijke, wel of niet interessant, erotisch, anarchistisch, vulgair, sentimenteel, gevoelig, alles waar leven over gaat - in al zijn aspecten - is door hem benaderd met de camera en vastgelegd. Zijn erotische series worden geregeld betiteld als pornografie, maar ze zijn verre van dat. Voor hem is steeds weer opnieuw kijken en focussen en voor de lens staan en afdrukken een zichzelf herhalend ritueel, zonder vragen te stellen, zonder moraal. Met ten volle levend in het hier en nu heeft de fotograaf een oeuvre gecreëerd dat voor hem eem mandala geworden is. Een gestyleerde wereld met en goed en kwaad, met licht en de duistere kant. Hiermee de eindeloze cyclus van leven en dood benadrukkend. Foam heeft gekozen om het hele gebouw beaschikbaar te stellen voor deze tentoonstelling. Dit maakt indruk, men is zo in staat geweest een groot aantal series te laten zien, die elke keer een ander aspect van de fotograaf benaderen. Het werk van Araki gaat over beweging en onrust, over vrouwen ook. Hij laat vrouwen in kimono’s zien, in Japanse bondage (Kinbaku) in allerlei handelingen. Alleen als je voor deze foto’s staat is vaak de blik van de vrouw omgekeerd, alsof jij als kijker het object wordt. De foto’s zijn voor een deel met verf besmeurd, om de vergankelijkheid van schoonheid te benadrukken, het werkt wonderwel! Ik heb de foto's die mij het meest boeiden uitgekozen.
Bij het binnenkomen loop je zo door de trap op, waar al de volgende verrassing wacht: De serie qAradise, een groot aantal stillevens, ogenschijnlijk dan. Grote stille kleurbeelden die bloemen, plastic poppen en dieren in een gestileerde Natura Morte laten zien. Hier wordt het thema hoe verval en dood, leven (seks) en dood en hoe de kunstenaar, inmiddels oud, hiermee omgaat. Het is een prachtige en ontroerende tableaux. De poppen, afval symbool van de hedendaagse maatschappij, een filosofische en gevoelige verbeelding van het hiernamaals. De slang als eeuwenoude verleider, de bloemen als een natuurlijke vergankelijkheid. * In de hal voor het restaurant is een klein overzicht, waar ook duidelijk wordt dat de pop een replica is van filmicoon ‘Godzilla’, Japanse metafoor voor de naoorlogse angst voor de atoombom. De bloemen refereren aan de Japanse kunstvorm bloemschikken ‘Skebana’ waarin natuur en menselijke cultuur samenkomen. In de volgende zijzaal gaat de zwart/wit serie 'Sentimental Journey - Spring Journey' over de ontmoeting met de liefde van zijn leven, het huwelijk en de dood van deze vrouw, zeer indrukwekkend. De dood van zijn vrouw in 1988 is ook het keerpunt in zijn carrière als fotograaf. Het werk wordt minder estetisch, rauwer, melancholischer, explicieter. Het is de manier van Araki om met zijn verlies om te gaan. Met deze nieuwe realiteit. Om te proberen leven en dood met elkaar te verzoenen. Zo wordt de lens zijn leven. Gedurende de volgende tien jaar maakt Araki o.a. elke dag een foto van de lucht, vanuit zijn huis in Tokyo. In een zaal staan twee muren, waarvan een muur met zwart/wit beelden ingekleurd door de fotograaf en de volgende muur met zwart/wit opnames in hun pure vorm. Voor deze serie 'Eastern Skies' blijf ik een tijd staan, gebiologeerd door de subtiliteit die ik zie, fragmenten van de lucht, ontroerend, intens, het traditionele overstijgend.  From series 'Eastern Skies' 2013 Ook heeft Araki de eerste tien jaar, voordat hij doorbrak elke dag onopvallend foto’s gemaakt van every day people in de metro in Tokyo, lang voordat iedereen dat deed. Hij trok met zijn camera de arme wijke in en fotografeerde straatjochies in hun enthousiasme tijdens het spelen. Hij ontdekte het drama in het gewone. Met een van deze foto’s won hij de prestigieuze prijs Taiyo Award, wat hem in Japan deed doorbreken. Deze bijzondere tentoonstelling raad ik iedereen aan om te gaan kijken, een fotograaf die kiest voor een leven met zijn camera, omdat er voor hem niets anders bestaat.
Middels deze keuzes van onderwerpen probeert hij grip te krijgen op het leven in al zijn facetten, begeerte, verleiding, vergankelijkheid, dood, en hoe daarmee te verzoenen, hoe in deze rauwe tegenstellingen evenwicht te vinden! Het Foam ligt centraal in Amsterdam en is makkelijk met openbaar vervoer te bereiken! Ontroering die lang naleeft! De uitgebreide en zeer fraaie catalogus is tegen 22,50 te koop bij binnenkomst. Bezoekadres Foam photography museum Keizersgracht 609 1017 DS Amsterdam Let op: Gedurende de Araki-tentoonstelling geldt er een toeslag van € 1,50. Recensie : Riedstra | kunstenaar |[email protected] |www.riedstra.eu
0 Comments
Leave a Reply. |
Schrijversklik op de schrijvers voor een overzicht van de door hen geschreven artikelen.
.Riedstra.Gerrit Brand.Lysbeth HofstraWesley FerwerdaIlse van der Wal Categories
Alles
|
RSS-feed