Untitled, 2015 © Harley Weir
2 december 2016 – 19 februari 2017
Harley Weir - Boundaries
Boundaries is de eerste solotentoonstelling van Harley Weir (1988, Londen). Met een opmerkelijk oog voor detail weet ze schoonheid te vinden in het alledaagse. Ze zit dicht op de huid van haar onderwerpen, waardoor het werk van Weir in iedere context gekenmerkt wordt door haar intieme benadering, of het nu in een grensgebied van een politiek beladen plek is, of in een kamer met een model.
Harley Weir - Boundaries
Boundaries is de eerste solotentoonstelling van Harley Weir (1988, Londen). Met een opmerkelijk oog voor detail weet ze schoonheid te vinden in het alledaagse. Ze zit dicht op de huid van haar onderwerpen, waardoor het werk van Weir in iedere context gekenmerkt wordt door haar intieme benadering, of het nu in een grensgebied van een politiek beladen plek is, of in een kamer met een model.
De titel van de tentoonstelling refereert aan de grenzen die Harley Weir in haar werk juist doet verdwijnen. Maar zelfs al overschrijdt ze de grenzen die mensen gewoonlijk, op zowel persoonlijk als politiek niveau uit elkaar houden, ze is er nooit op uit om daar in haar werk een oordeel over te vellen. De tentoonstelling luidt dan ook als een visueel gedicht, open voor interpretatie.
White Charcoal, 2016 © Sofia Borges
2 december 2016 – 22 januari 2017
Foam 3h: Sofia Borges
Black Chalk and White Charcoal or the Myth of the Absent Matter
Foam toont in het najaar het mysterieuze werk van de Braziliaanse Sofia Borges (Ribeirão Preto, 1984). Vanuit haar interesse in het vangen van tijd in fotografie, dubbelzinnigheid in beeld en tekst en de waarheidsclaim die aan fotografie wordt toegeschreven, onderzoekt Borges in haar werk op intuïtieve wijze wat een beeld is en wat een foto kan zijn.
Borges fotografeert objecten en hun spiegelbeeld, grottekeningen van de eerste mens en details van diorama’s en olieverfschilderijen in musea. Ook verdubbelt ze bestaande foto’s door ze nogmaals te fotograferen. Mythes en fabelachtige wezens spelen een grote rol in haar werk. Afgelopen voorjaar verscheen haar eerste publicatie The Swamp (MACK). Hierin vergelijkt ze het lezen van beelden met dwalen door een drassig moeras. Borges probeert tijd en de verbinding tussen het verleden en het heden door middel van fotografie te vangen en stelt daarmee de vraag wat tijd eigenlijk is. Black Chalk and White Charcoal or the Myth of the Absent Matter stemt tot nadenken over hoe dichtbij je tot de geschiedenis in een foto kan komen en daarmee tot de realiteit die aan de foto voorafging.
Foam 3h: Sofia Borges
Black Chalk and White Charcoal or the Myth of the Absent Matter
Foam toont in het najaar het mysterieuze werk van de Braziliaanse Sofia Borges (Ribeirão Preto, 1984). Vanuit haar interesse in het vangen van tijd in fotografie, dubbelzinnigheid in beeld en tekst en de waarheidsclaim die aan fotografie wordt toegeschreven, onderzoekt Borges in haar werk op intuïtieve wijze wat een beeld is en wat een foto kan zijn.
Borges fotografeert objecten en hun spiegelbeeld, grottekeningen van de eerste mens en details van diorama’s en olieverfschilderijen in musea. Ook verdubbelt ze bestaande foto’s door ze nogmaals te fotograferen. Mythes en fabelachtige wezens spelen een grote rol in haar werk. Afgelopen voorjaar verscheen haar eerste publicatie The Swamp (MACK). Hierin vergelijkt ze het lezen van beelden met dwalen door een drassig moeras. Borges probeert tijd en de verbinding tussen het verleden en het heden door middel van fotografie te vangen en stelt daarmee de vraag wat tijd eigenlijk is. Black Chalk and White Charcoal or the Myth of the Absent Matter stemt tot nadenken over hoe dichtbij je tot de geschiedenis in een foto kan komen en daarmee tot de realiteit die aan de foto voorafging.
Bay of Sagami, Atami, 1997 © Hiroshi Sugimoto
