From Wednesday 25 November 2020 till Saturday 16 January 2021

In the work of Koen Doodeman metaphor becomes an essential apparatus through which our nebulous human subjectivity can be grasped. Doodeman’s work surveys a glissade between an image and its carrier. It investigates shifts between concrete symbol/signal and decorative abstraction as well as the latent potential of forms between the two to communicate over long distances or be obscured in proximity. In this way, Doodeman creates work through which we can turn inwards and examine our own interpretive mechanisms. As we engage with his bold strokes of intersecting colour we are presented with immersive, interwoven overlays of fabric reminiscent of refracting light and dancing geometry, triggering a dynamism between image and surface. Seams and stitches create a textured patina that grounds the work in its own physicality whilst bestowing considerable visual depth.

​​Carla Zeegers (1952) bouwt steden. Geen nieuwe steden, ooit wel nieuw geweest. Gebouwen ooit bestemd om mensen of industrie te huisvesten, ook om te imponeren, maar uiteindelijk is er verval en puin. Er is geen mens te zien, soms is er een teken van leven. Voor de tekeningen maakt Carla foto’s van gebouwen. Meestal opvallende, soms moderne, soms oude industriële architectuur. Met een fotoprogramma bewerkt ze de afbeeldingen, spiegelt, vervormt en maakt uitsneden, haalt achtergronden weg, maakt digitale collages.

EXIT 07.03.2020 - 31.05.2020 

​Met ‘EXIT’ vindt vanaf 7 maart 2020 de eerste overzichtstentoonstelling in België plaats van het werk van Kris Martin (°1972, Kortrijk, België). De kunstenaar is in ons land breed bekend voor zijn sculptuur ‘Altar’ op het strand van Oostende. Na zijn werk 20 jaar wereldwijd te hebben getoond, kan nu ook het Belgische publiek eindelijk uitgebreider kennismaken met zijn sprekende oeuvre. Kris Martin creëert uit objecten beelden die vragen oproepen over begrippen zoals vergankelijkheid, identiteit en dood. Dit zijn thema’s die al eeuwenlang de kunstgeschiedenis doorkruisen. Martin vervlecht in zijn werk dan ook kunstgeschiedenis, literatuur en mythes. Bovendien bespeelt hij mechanismen zoals herkenning en vervreemding om ons te doen stilstaan bij de grotere vragen. Op deze manier creëert hij ruimte voor reflectie, verzet of poëzie.  ​